Driada raloxos 30

Raloxifeen is een selectieve oestrogeenreceptormodulator (SERM) die soms wordt gebruikt door bodybuilders en atleten om de negatieve effecten van oestrogeen in het lichaam te verminderen, zoals gynaecomastie (de ontwikkeling van borstweefsel bij mannen) en waterbehoud. Bij bodybuilding wordt raloxifeen soms gebruikt tijdens of na een cyclus van anabole steroïden om de negatieve effecten van verhoogde oestrogeenspiegels tegen te gaan. Anabole steroïden kunnen de niveaus van zowel testosterone als oestrogeen in het lichaam verhogen, en dit kan leiden tot oestrogeengerelateerde bijwerkingen, zoals gynaecomastie. Aangenomen wordt dat raloxifen werkt door de effecten van oestrogeen in bepaalde weefsels, zoals borstweefsel, te blokkeren, terwijl oestrogeen een positief effect op andere weefsels, zoals botweefsel, kan hebben. Dit kan helpen het risico op gynaecomastie en andere oestrogeengerelateerde bijwerkingen te verminderen.

Gebruik driada raloxos 30 in de geneeskunde

Oestrogeenvervangingstherapie wordt beschouwd als een eerstelijnsbenadering voor de preventie en behandeling van tal van aandoeningen die de gezondheid van vrouwen beïnvloeden. Het wordt algemeen aanbevolen voor de preventie en behandeling van osteoporose, het verminderen van het risico op mortaliteit door hart- en vaatziekten, het verbeteren van het lipidenprofiel, het verminderen van de tekenen en symptomen van de menopauze en mogelijke bescherming tegen de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer.1-3

Raloxifeen heeft zowel een oestrogeen-agonistisch effect op bot- en lipidenmetabolisme als een oestrogeen-antagonistisch effect op het endometrium van de baarmoeder en borstweefsel. Vanwege de weefselselectiviteit kan raloxifeen minder bijwerkingen hebben dan meestal wordt waargenomen met oestrogeentherapie. De meest voorkomende bijwerkingen van raloxifeen zijn hotflitsen en beenkrampen. Het gebruik van het medicijn wordt ook geassocieerd met een verhoogd risico op trombo -embolische complicaties.

Voordelen 

De gunstige oestrogeeneigenschappen van raloxifeen omvatten een afname van het totale cholesterol- en lage-dichtheid lipoproteïne cholesterol en een toename van de botmineraaldichtheid. Raloxifene is gelabeld door de Amerikaanse Food and Drug Administration voor het voorkomen van osteoporose.

Raloxifene versus tamoxifen

Raloxifeen en tamoxifen zijn beide selectieve oestrogeenreceptormodulatoren (SERM's) die worden gebruikt om bepaalde soorten borstkanker te behandelen en te voorkomen, evenals om osteoporose te voorkomen en de negatieve effecten van oestrogenen bij bodybuilding te verminderen.

Er zijn echter enkele verschillen tussen de twee medicijnen:

1. Hoewel beide medicijnen SERM's zijn, hebben ze verschillende werkingsmechanismen. Tamoxifen werkt door te binden aan oestrogeenreceptoren in bepaalde weefsels, zoals borstweefsel, en het blokkeren van de effecten van oestrogeen. Raloxifeen bindt ook aan oestrogeenreceptoren, maar het heeft een weefselspecifiek effect, waardoor oestrogeen in sommige weefsels wordt geblokkeerd, terwijl het een positief effect op anderen heeft.

2. Tamoxifen is over het algemeen goedkoper dan raloxifeen, hoewel de kosten kunnen variëren, afhankelijk van factoren zoals dosering en verzekeringsdekking.

Samenvattend, hoewel beide medicijnen SERM's zijn en een soortgelijk gebruik hebben, hebben ze verschillende werkingsmechanismen, gebruik, gebruik en mogelijke bijwerkingen, en de keuze van het gebruik van medicijnen hangt af van individuele omstandigheden en medische geschiedenis.

Effecten op bot

Raloxifene werkt door te binden aan oestrogeenreceptoren in het lichaam, die de vorming van nieuw bot kunnen stimuleren en de afbraak van bestaand bot kunnen vertragen. Het wordt specifiek gebruikt om osteoporose bij postmenopauzale vrouwen te behandelen, omdat het verlies van oestrogeen na menopauze kan leiden tot een afname van de botdichtheid en een verhoogd risico op fracturen.

Hoe meer studie, waarbij meer dan 7.700 postmenopauzale vrouwen met osteoporose betrokken waren, ontdekte dat raloxifeen het risico op wervelfracturen met 30-50% verminderde in vergelijking met placebo. Een andere grote klinische studie die bekend staat als het raloxifeengebruik voor de hart (RUTH) -studie, bleek dat raloxifeen het risico op cardiovasculaire gebeurtenissen zoals hartaanval of beroerte bij postmenopauzale vrouwen met osteoporose niet verhoogde, die een probleem waren geweest met andere medicijnen die werden gebruikt voor andere medicijnen die werden gebruikt voor osteoporose.

Naast het verminderen van het risico op fracturen, is ook aangetoond dat raloxifeen de botmineraaldichtheid (BMD) in de heup en wervelkolom verhoogt. Uit een studie gepubliceerd in het New England Journal of Medicine bleek dat postmenopauzale vrouwen met osteoporose die drie jaar raloxifeen namen, een toename van 2,6% in heup -BMD hadden en een toename van 2,4% in de bmd van de wervelkolom vergeleken met placebo.

Hoewel is aangetoond dat raloxifeen effectief is bij het voorkomen en behandelen van osteoporose, is het belangrijk op te merken dat het voor iedereen misschien niet geschikt is. Het moet niet worden ingenomen door vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven, mensen met een geschiedenis van bloedstolsels of beroerte, of die met leverziekte. Zoals bij elk medicijn, is het belangrijk om met uw zorgverlener te praten om te bepalen of raloxifene geschikt is voor u.

Effecten op lipiden

Van raloxifeen is aangetoond dat het enkele effecten heeft op lipiden, die vetten zijn die in de bloedbaan worden gevonden. In het bijzonder is aangetoond dat raloxifeen een positief effect heeft op de niveaus van cholesterol in het bloed.

Studies hebben aangetoond dat raloxifeen de niveaus van LDL -cholesterol kan verlagen, ook bekend als "slecht" cholesterol, wat een belangrijke risicofactor is voor hartaandoeningen. Een studie gepubliceerd in het Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism wees uit dat raloxifeen de LDL -cholesterolgehalte met 14% bij postmenopauzale vrouwen met osteoporose verlaagde. Een andere studie gepubliceerd in het American Journal of Obstetrics and Gynaecology wees uit dat raloxifeen de LDL -cholesterolspiegels met 9,9% verlaagde bij postmenopauzale vrouwen die een verhoogd risico op hartaandoeningen liepen.

Naast het verlagen van de LDL -cholesterolspiegels, is ook aangetoond dat raloxifene de niveaus van HDL -cholesterol verhoogt, ook bekend als "goed" cholesterol, dat kan helpen beschermen tegen hartziekten. Uit een studie gepubliceerd in het Journal of Women's Health bleek dat raloxifene HDL -cholesterolgehalte verhoogde met 14,9% bij postmenopauzale vrouwen met osteoporose.

Over het algemeen lijkt raloxifeen een positief effect te hebben op de lipideniveaus bij postmenopauzale vrouwen. Het is echter belangrijk op te merken dat raloxifeen geen eerstelijnsbehandeling is voor een hoog cholesterol of hartaandoeningen en alleen voor deze aandoeningen moet worden genomen onder begeleiding van een zorgverlener.

Dosering

De typische aanbevolen raloxifen -dosering is 30-120 mg per dag

Effecten

• Blokkerende oestrogeenreceptor in de borst
• Verhoog de productie van endogeen testosterone. Deze eigenschap is minder uitgesproken dan die van tamoxifen en clomiphene, dus dit medicijn is niet logisch om te gebruiken voor PCT.
• Versterkt botten. Verbeterde botgezondheid: raloxifeen helpt om botverlies te voorkomen en kan zelfs de botdichtheid verhogen, wat kan helpen het risico op fracturen en osteoporose te verminderen.
• Voorkomt het door oestrogeen geïnduceerde gynaecomastie
• Verminderd risico op hart- en vaatziekten: van raloxifeen is aangetoond dat het de cholesterolgehalte verbetert en het risico op cardiovasculaire gebeurtenissen vermindert
• Potentiële cognitieve voordelen: sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat raloxifeen cognitieve voordelen kan hebben, zoals verbeterd geheugen en aandacht, hoewel meer onderzoek nodig is om deze bevindingen te bevestigen.

Bijwerkingen

• Hete flitsen
• Beenkrampen
• Verhoogd risico op bloedstolsels
• Verhoogd risico op staar
• Misselijkheid