Driada Raloxos 30

Raloksyfen jest selektywnym modulatorem receptora estrogenowego (SERM), który jest czasem stosowany przez kulturystów i sportowców, aby zmniejszyć negatywne skutki estrogenu w organizmie, takie jak ginecomastia (rozwój tkanki piersi u mężczyzn) i zatrzymanie wody. W kulturystyce raloksyfen jest czasami stosowany podczas lub po cyklu sterydów anabolicznych w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom zwiększonego poziomu estrogenu. Steroidy anaboliczne mogą zwiększyć poziom zarówno testosterone , jak i estrogenu w organizmie, co może prowadzić do skutków ubocznych związanych z estrogenem, takich jak ginekomastia. Uważa się, że raloksyfen działa poprzez blokowanie działań estrogenu w niektórych tkankach, takich jak tkanka piersiowa, jednocześnie pozwalając estrogenowi mieć pozytywny wpływ na inne tkanki, takie jak tkanka kostna. Może to pomóc zmniejszyć ryzyko ginekomastii i innych skutków ubocznych związanych z estrogenem.

Użyj Driady Raloxos 30 w medycynie

Estrogenowa terapia zastępcza jest uważana za podejście pierwszego rzutu w zapobieganiu i leczeniu wielu warunków wpływających na zdrowie kobiet. Jest powszechnie zalecany do zapobiegania i leczenia osteoporozy, zmniejszając ryzyko śmiertelności z powodu chorób sercowo-naczyniowych, poprawianie profilu lipidów, zmniejszanie objawów menopauzy oraz możliwej ochrony przed rozwojem choroby Alzheimera.1-3

Raloksyfen ma zarówno estrogen-jawowy wpływ na metabolizm kości i lipidów, jak i estrogen-antagonistyczne działanie na endometrium macicy i tkanki piersi. Ze względu na selektywność tkanki raloksyfen może mieć mniej działań niepożądanych niż zwykle obserwuje się w leczeniu estrogenowym. Najczęstszymi skutkami ubocznymi raloksyfenu są błyski gorące i skurcze nóg. Zastosowanie leku wiąże się również ze zwiększonym ryzykiem powikłań zakrzepowo -zatorowych.

Korzyści 

Korzystne właściwości estrogenowe raloksyfenu obejmują spadek całkowitego cholesterolu i cholesterolu lipoprotein o niskiej gęstości oraz wzrost gęstości mineralnej kości. Raloksyfen został oznaczony przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków w celu zapobiegania osteoporozie.

Raloksyfen vs tamoksyfen

Raloksyfen i tamoksyfen są zarówno selektywnymi modulatorami receptora estrogenowego (Serm), które są stosowane w leczeniu i zapobieganie niektórym rodzajom raka piersi, a także zapobieganie osteoporozie i zmniejszając negatywne skutki estrogenów w kulturystyce.

Istnieją jednak pewne różnice między tymi dwoma lekami:

1. Podczas gdy oba leki są serbami, mają różne mechanizmy działania. Tamoksyfen działa poprzez wiązanie z receptorami estrogenowymi w niektórych tkankach, takich jak tkanka piersi, i blokowanie działań estrogenu. Raloksyfen wiąże się również z receptorami estrogenowymi, ale ma działanie specyficzne dla tkanki, blokując estrogen w niektórych tkankach, jednocześnie pozwalając na pozytywny wpływ na inne.

2. Tamoksyfen jest na ogół tańszy niż raloksyfen, chociaż koszt może się różnić w zależności od czynników, jak ochrona ubezpieczeniowa.

Podsumowując, podczas gdy oba leki są Sermami i mają pewne podobne zastosowania, mają różne mechanizmy działania, zastosowań i potencjalne skutki uboczne, a wybór tego leku zależy od indywidualnych okoliczności i historii medycznej.

Wpływ na kości

Raloksyfen działa poprzez wiązanie z receptorami estrogenowymi w ciele, co może stymulować tworzenie nowej kości i spowolnić rozkład istniejącej kości. Jest on szczególnie stosowany w leczeniu osteoporozy u kobiet po menopauzie, ponieważ utrata estrogenu po menopauzie może prowadzić do zmniejszenia gęstości kości i zwiększonego ryzyka pęknięć.

Im więcej badań, które obejmowało ponad 7700 kobiet po menopauzie z osteoporozą, wykazało, że raloksyfen zmniejszył ryzyko złamań kręgowych o 30-50% w porównaniu z placebo. Inne duże badanie kliniczne znane jako badanie Raloxifene w sercu (RUTH) wykazało, że raloksyfen nie zwiększył ryzyka zdarzeń sercowo -naczyniowych, takich jak zawał serca lub udar u kobiet po menopauzie z osteoporozą, które były problemem z innymi lekami stosowanymi w przypadku osteoporozy.

Oprócz zmniejszenia ryzyka pęknięć, wykazano również, że raloksyfen zwiększa gęstość mineralną kości (BMD) w biodrze i kręgosłupie. Badanie opublikowane w New England Journal of Medicine wykazało, że kobiety po menopauzie z osteoporozą, które wzięły raloksyfen przez trzy lata, miały o 2,6% wzrost BMD HIP i 2,4% wzrost BMD w porównaniu z placebo.

Chociaż wykazano, że raloksyfen jest skuteczny w zapobieganiu i leczeniu osteoporozy, ważne jest, aby zauważyć, że może nie być odpowiedni dla wszystkich. Nie powinny być przyjmowane przez kobiety w ciąży lub karmiące piersią, kobiety z skrzepami krwi lub udaru mózgu lub osoby z chorobą wątroby. Podobnie jak w przypadku każdego leku, ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem, aby ustalić, czy raloksyfen jest dla Ciebie odpowiedni.

Wpływ na lipidy

Wykazano, że raloksyfen ma pewien wpływ na lipidy, które są tłuszczami występującymi w krwioobiegu. W szczególności wykazano, że raloksyfen ma pozytywny wpływ na poziomy cholesterolu we krwi.

Badania wykazały, że raloksyfen może obniżyć poziom cholesterolu LDL, znany również jako „zły” cholesterol, który jest głównym czynnikiem ryzyka chorób serca. Badanie opublikowane w Journal of Clinical Endocrinology and Metabolizm wykazało, że raloksyfen obniżył poziom cholesterolu LDL o 14% u kobiet po menopauzie z osteoporozą. Inne badanie opublikowane w American Journal of Obstetrics and Gynecology wykazało, że raloksyfen obniżył poziom cholesterolu LDL o 9,9% u kobiet po menopauzie, które były narażone na zwiększone ryzyko chorób serca.

Oprócz obniżenia poziomu cholesterolu LDL, wykazano również, że raloksyfeen zwiększa poziom cholesterolu HDL, znany również jako „dobry” cholesterol, który może pomóc chronić przed chorobami serca. Badanie opublikowane w Journal of Women's Health wykazało, że raloksyfen zwiększył poziom cholesterolu HDL o 14,9% u kobiet po menopauzie z osteoporozą.

Ogólnie rzecz biorąc, Raloxifene wydaje się mieć pozytywny wpływ na poziomy lipidów u kobiet po menopauzie. Należy jednak zauważyć, że raloksyfen nie jest leczeniem pierwszego rzutu w przypadku wysokiego poziomu cholesterolu lub choroby serca i powinno być brane wyłącznie dla tych warunków pod kierunkiem opieki zdrowotnej.

Dawki

Typowa zalecana dawka raloksyfenu wynosi 30–120 mg dziennie

Efekty

• Blokowanie receptora estrogenowego w piersi
• Zwiększ produkcję endogennego testosterone. Ta właściwość jest mniej wyraźna niż w przypadku tamoksyfenu i klomifenu, więc ten lek nie ma sensu stosować dla PCT.
• Wzmacnia kości. Ulepszone zdrowie kości: raloksyfen pomaga zapobiec utratę kości, a nawet może zwiększyć gęstość kości, co może pomóc w zmniejszeniu ryzyka złamań i osteoporozy.
• Zapobiega ginekomastii indukowanej estrogenem
• Zmniejszone ryzyko choroby sercowo -naczyniowej: wykazano, że raloksyfen poprawia poziom cholesterolu i zmniejsza ryzyko zdarzeń sercowo -naczyniowych
• Potencjalne korzyści poznawcze: Niektóre badania sugerują, że raloksyfen może mieć korzyści poznawcze, takie jak lepsza pamięć i uwaga, chociaż potrzebne są dalsze badania w celu potwierdzenia tych ustaleń.

Skutki uboczne

• Gorąca błyski
• Skurcze nóg
• Zwiększone ryzyko zakrzepów krwi
• Zwiększone ryzyko zaćmy
• Mdłości