Driada Sartanos 20

Το Telmisartan είναι αντιυπερτασικός παράγοντας, ανταγωνιστής υποδοχέα αγγειοτενσίνης II (τύπος AT1). Έχει μια πολύ υψηλή συγγένεια για αυτόν τον υποτύπο υποδοχέα. Το Telmisartan μετατοπίζει την αγγειοτενσίνη II από τη σύνδεσή της με τους υποδοχείς ΑΤ1. Δεν βρέθηκε συγγένεια για άλλους υποτύπους των υποδοχέων. Η λειτουργική σημασία άλλων υποτύπων των υποδοχέων και η επίδραση των αυξημένων (ως αποτέλεσμα του διορισμού των επιπέδων της Τελμισαρτάνης) της αγγειοτενσίνης II σε αυτά δεν είναι γνωστά.

Το σύστημα ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης (RAAS) είναι υπεύθυνο για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και της ισορροπίας υγρών. Ρυθμίζει την ανταπόκρισή της σε πράγματα όπως η αγγειοτενσίνη, μια χημική ουσία που απαντάται φυσικά που στερούνται τα αιμοφόρα αγγεία σας και μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση. Ένας συγκεκριμένος τύπος αγγειοτενσίνης - συγκεκριμένα, η αγγειοτενσίνη 2 - είναι σημαντική για εμάς εδώ, επειδή η χρήση αναβολικών στεροειδών αυξάνει τα επίπεδα αυτού του συγκεκριμένου τύπου ορμόνης.

Το telmisartan μειώνει τα επίπεδα αλδοστερόνης στο πλάσμα, αλλά δεν αναστέλλει την ρενίνη στο πλάσμα, δεν εμποδίζει τα κανάλια ιόντων, δεν αναστέλλει την ACE (κινάση II), η οποία καταστρέφει επίσης τη βραδυκινίνη. Επομένως, δεν υπάρχουν παρενέργειες που σχετίζονται με τη βραδυκινίνη.

Ο αποκλεισμός του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης με αναστολείς ACE, οι οποίοι αναστέλλουν τη βιοσύνθεση της αγγειοτενσίνης II από την αγγειοτενσίνη Ι, χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία της υπέρτασης. Οι αναστολείς του ACE αναστέλλουν επίσης την αποικοδόμηση της βραδυκινίνης, μια αντίδραση που επίσης καταλύεται από το ACE. Επειδή η Telmisartan δεν αναστέλλει το ACE (κινάση II), δεν επηρεάζει την ανταπόκριση στη βραδυκινίνη. Το αν αυτή η διαφορά έχει κλινική σημασία δεν είναι ακόμη γνωστή. Το Telmisartan δεν δεσμεύεται ούτε εμποδίζει άλλους υποδοχείς ορμονών ή κανάλια ιόντων που είναι γνωστό ότι είναι σημαντικά στην καρδιαγγειακή ρύθμιση. Ο αποκλεισμός του υποδοχέα της αγγειοτενσίνης II αναστέλλει την αρνητική ρυθμιστική ανάδραση της αγγειοτενσίνης II στην έκκριση ρενίνης, αλλά η προκύπτουσα αυξημένη δραστικότητα ρενίνης στο πλάσμα και τα επίπεδα κυκλοφορίας της αγγειοτενσίνης II δεν ξεπερνούν την επίδραση της telmisartan στην αρτηριακή πίεση.

Σκοπός για τη χρήση του Driada Sartanos 20

Το Telmisartan μειώνει την υπερτροφία της αριστερής κοιλίας (LVH) και μειώνει το σπλαχνικό λίπος. Αυτό πρέπει να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους αθλητές. Το LVH είναι μια προσαρμοστική απάντηση στην έντονη κατάρτιση βάρους, των οποίων τα αποτελέσματα ενισχύονται με χρήση στεροειδών. Το LVH είναι γενικά καλοήθη σε άριστα εκπαιδευμένους αθλητές, αλλά συνδέεται με μειωμένη καρδιακή λειτουργία, ιδιαίτερα ως ηλικία αθλητών. Οι μειώσεις στο σπλαχνικό λίπος συνδέονται επίσης με μειωμένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Η χρήση του telmisartan είναι μια επιστημονικά αποδεδειγμένη στρατηγική μείωσης των βλαβών που μειώνει τη συνολική θνησιμότητα καθώς και τους κινδύνους των καρδιαγγειακών παθήσεων ειδικότερα.

Φαρμακοκινητική

Όταν λαμβάνεται προφορικά, απορροφάται γρήγορα από το γαστρεντερικό σωλήνα. Η βιοδιαθεσιμότητα είναι 50%. Όταν λαμβάνεται ταυτόχρονα με τα τρόφιμα, η μείωση της AUC κυμαίνεται από 6% (σε δόση 40 mg) έως 19% (σε δόση 160 mg). 3 ώρες μετά την κατάποση, τα επίπεδα συγκέντρωσης στο πλάσμα μακριά, ανεξάρτητα από το αν λαμβάνεται με φαγητό ή με άδειο στομάχι. Η επικοινωνία με πρωτεΐνες πλάσματος είναι 99,5%. Οι μέσες τιμές του φαινομενικού VD στο στάδιο ισορροπίας είναι 500 λίτρα. Μεταβολίζεται με σύζευξη με γλυκουρονικό οξύ. Οι μεταβολίτες είναι φαρμακολογικά ανενεργοί. T1/2 - περισσότερες από 20 ώρες. Που εκκρίνεται μέσα από τα έντερα αμετάβλητα. Η σωρευτική απέκκριση από τους νεφρούς είναι μικρότερη από 1%. Συνολική κάθαρση πλάσματος - 1000 ml / min (νεφρική ροή αίματος - 1500 ml / min).

Τρόπος χρήσης

Για τους ενήλικες, η ημερήσια δόση είναι 20-40 mg (1 ώρα/ημέρα). Σε ορισμένους ασθενείς, το υποτασικό αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί σε δόση 20 mg / ημέρα. Εάν είναι απαραίτητο, η δόση μπορεί να αυξηθεί στα 80 mg/ημέρα.

Ασθενείς με μειωμένη νεφρική λειτουργία, καθώς και ηλικιωμένους ασθενείς, δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης.

Για ασθενείς με μειωμένη ηπατική λειτουργία, η συνιστώμενη ημερήσια δόση είναι 40 mg.

Οι δοσολογίες για τους αθλητές είναι οι ίδιες-η χρήση μιας καθημερινής δοσολογίας μιας ημέρας από 20 έως 40mg για να μειωθεί ο κίνδυνος αθηροσκλήρωσης, καρδιαγγειακών παθήσεων και/ή εγκεφαλικού επεισοδίου σε bodybuilders που χρησιμοποιούν στεροειδή με προϋππερότητα. Αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει σε βελτιώσεις στα επίπεδα χοληστερόλης HDL, την ευαισθησία στην ινσουλίνη, τη μιτοχονδριακή δραστικότητα, τη λειτουργία ενδοθηλιακής λειτουργίας και τη γνωστική λειτουργία.

Υπάρχοντα

• Αρτηριακή υπέρταση
• Μειώστε τον καρδιαγγειακό κίνδυνο
• Βελτιώσεις σε επίπεδα χοληστερόλης HDL
• Ευαισθησία στην ινσουλίνη
• Αύξηση της μιτοχονδριακής δραστηριότητας
• Ενδοθηλιακή λειτουργία
• Γνωστική λειτουργία.
• Μειώνει την υπερτροφία της αριστερής κοιλίας (LVH)
• Μειώνει το σπλαχνικό λίπος
• Μειώνει τη διατήρηση νερού
• Μειώστε την παραγωγή αδρεναλίνης που προκαλεί αγγειοσυστολή αιμοφόρων αγγείων

Παρενέργειες

• Για τις παρενέργειες των Τεμισαρτανών είναι σπάνιες και μπορεί να περιλαμβάνουν:
• Αλλαγές στην όραση
• Ζάλη, ζάχαρο ή λιποθυμία
• Γρήγορος καρδιακός παλμός
• Μεγάλες κυψέλες
• Οδυνηρή ούρηση ή αλλαγές στη συχνότητα των ούρων
• Πρήξιμο στα χέρια, κάτω πόδια και πόδια